Serdecznie zapraszam do przeczytania krótkiej rozmowy z Panią Beatą Śliwką, która powstała na rzecz grupy literackiej CumVerbis. Pani Beata jest poetką, malarką i blogerką. O sobie pisze tak:
Nazywam się Beata Śliwka- urodzona na Śląsku, z domu Dulian herbu Abdank, z rodu Skarbek. Ukończyłam Uniwersytet Śląski w Katowicach Wydział Prawo i Administracja.
Jestem poetką, malarką, byłam współredaktorem literacko-artystycznego pisma BEZKRES.
Niezależną kobietą z artystyczną duszą. Poezja była w moim życiu od zawsze, w domu czytało się poezję, dziadek Władysław Skarbek pisał poezje i prozę, malował, rzeźbił. Wyrosłam w sztuce, otoczona nią, w przekonaniu, że świat bez niej nie istnieje.
Moja poezja mnie pisze...jest moim tchnieniem...odsyłam do wywiadu przeprowadzonego przez Adama Gabriela Grzelązkę. Poetry inside Me..
Poezja w moich tomikach pobudza wyobraźnię, czasem szokuje, otwiera umysł, uczy. Jest przekaźnikiem. Chcę poprzez poezje powiedzieć, żeby ludzie zaakceptowali siebie takimi, jacy są
"(...)wiersze to życie, oddech, westchnienie, tęsknota...(...)" -fragment recenzji Lecha Tkaczyk. (z tomiku "Człowiek i Anioł"- 2019 r.)
Piszę poezję od 15 roku życia.
Sięgam po poezję tę ulubioną _ Miłosza, ale i po prozę. Czytam na bezdechu S.Kinga, Ludlama oraz książki historyczne Kamila Janickiego. Zaczytuję się w M.L. Kossakowskiej, książkach o zjawiskach paranormalnych.
Poezję początkowo pisałam jako nastolatka do szuflady, potem promowałam się w gazecie Żorskiej na studiach w latach 90 XX wieku. Następnie na portalu miłośników poezji pod pseudonimem Beatris. Kolejny krok to był wernisaż swej poezji ze swoją fotografią artystyczną, rok 2009 w Domu Kultury Rybnik-Chwałowice.
Pierwszy debiutancki wydany tomik w 2017 roku wydawnictwo Poligraf-wkład własny 300 sztuk poszły na pniu pt."Zatrzymaj się na chwilę". Rozpoczęło to serie zdarzeń; spotkania autorskie w mieście, wraz z muzyką Łukasza Jana Dziedzic i potem wernisaże połączone z moimi obrazami olejnymi w Miejskiej Bibliotece Publicznej, stypendium z miasta na 2019 rok. Nominowanie do Jastrzębskiej rady Kobiet za dotychczasowe osiągnięcia artystyczne przez Prezydent miasta Annę Hetman.
Drugi tomik pt. "Gwiaździsta droga Twoja"-wydawnictwo Poligraf- 2018 rok- sprzedała się połowa.
W międzyczasie trzy antologie; antologia poetów współczesnych- poezja dla dzieci ed.6-wydawnictwo Astrum 2018r, antologia poetów współczesnych-"Kobieta zmienną jest" -2018r - wydawnictwo Astrum, antologia artystów i poetów "Poetów 11- antologia miasta Jastrzębie-Zdrój-XI" 2018r - wydawnictwo Black Unicorn.
Trzeci tomik pt;"Człowiek i Anioł"-wydawnictwo Astrum- 2019 r.
Czwarty tomik poezji dziecięcej wraz z wykonanymi własnoręcznie kolorowymi rysunkami -XII 2019 -ze środków stypendium miasta- pt: "Dziecięce psoty".
Ponadto Posiadam certyfikat z arteterapii, która wykorzystuje na spotkaniach z dziećmi poprzez bajkoterapię czy inne metody terapii z wykorzystaniem sztuki.
Kolejny tomik wydany w 2021 r- „Pieszczoty słowem" (erotyki) Wyd.Astrum.
Jak każdy artysta poeta uzupełniam słowo pisane, malowanym tj. maluje obrazy olejne, które udostępniam na blogu oraz na wernisażach i spotkaniach autorskich. Zawsze spotkanie z moją poezją jest połączone z wystawą obrazów dobieranych tematycznie.
Należę do grupy poetyckiej w mieście Poeci 11 przy stowarzyszeniu Drabina, prowadzimy wieczory poetyckie, wspólne przy muzyce ŁUKASZA JANA DZIEDZICA, Tadeusza Kolorza na ternie miasta i poza nim (Pszczyna). Regularnie udostępniałam poezje czytaną przez Mariusza Głąb radio Guardian Pióro Feniksa (2019-2020). Organizuje spotkania autorskie z dziećmi z tomiku poezji dziecięcej w przedszkolach i księgarniach, spotkania autorskie z młodzieżą i dorosłymi przy muzyce ŁUKASZA JANA DZIEDZICA wraz z wystawą moich obrazów olejnych.
Moja wybrana poezja czytana jest w Ogrodach Roberta Tondera w cyklu pt. "Czytam Wasze wiersze".
Social media:
Prowadzę bloga o sztuce i poezji:
http://sztukaoczamisliwki.pl
https://patronite.pl/beatasliwka/description
Fanpage: Przystań poetycka @beatapoets
Dostępna w kolejnych numerach, które można zakupić poezja i proza mego autorstwa.
BEZKRES https://www.bezkres-pismo.pl/sklep/pl/strona-glowna/28-bezkres-nr-6.html, w którym byłam redaktorem w okresie od sierpnia 2019 do sierpnia 2021.
Udostępniam na nich nową poezję, fragmenty prozy Pamiętnika dziadka, tematykę o sztuce oraz o arteterapii wraz ze zdjęciami swoich obrazów olejnych, które powstają.
Pracuję nad tomikiem:
- "Fale dźwięku"- w trakcie redagowania, nieopublikowany.
- "Kryminał wierszem pisany" – w trakcie redagowania, nieopublikowany.
- "Kryształowa łza"- zredagowany, nieopublikowany.
- "Krwawe miniatury"- w trakcie redagowania, nieopublikowany
- "Derilium"- w trakcie redagowania, nieopublikowany.
Równocześnie piszę prozę na podstawie pamiętnika mego dziadka żołnierza wyklętego AK Władysława Skarbek, udostępniając fragmenty redagowanej książki, w odcinkach w odrębnych numerach co miesiąc w literacko-artystycznym piśmie BEZKRES.
Ulubieni poeci: Cz. Miłosz, W. Szymborska, Pawlikowska, Ratoń, P. Sommer, Bursa.
Ulubieni pisarze: M.L. Kossakowska, S. King, K. Janicki.
Chciałabym, by świat poznał mnie szerzej, by poezja stała się dla szerszego odbiorcy dostępna. Wiadomo, poezja jest dla wysublimowanego czytelnika. Nie każdy kocha i rozumie poezję. Jednak jest sporo takich, którzy ja kochają i piszą do szuflady.
Dzień dobry.
Debiutowała Pani w 2017 roku tomikiem poetyckim "Zatrzymaj się na chwilę". Zdobyła Pani wiele wyróżnień i została laureatką wielu konkursów, w czym tkwi sekret Pani sukcesu?
Mój debiut w 2017 roku tomikiem poetyckim "Zatrzymaj się na chwilę" był wyjątkowym i specyficznym początkiem. W nim zawarte były wiersze powstałe na przestrzeni wcześniejszych lat, zawierały emocje minionych lat, doświadczenia. To był zbiór zebrany, krótki, ale zawierający wszechogarniające emocje. Na czym polega mój sukces?
Sekret tkwi w wysublimowanych odbiorach, w ich wrażliwości odbioru świata. Również w osobistej wrażliwości i odmiennym odbiorze świata i ludzi. Poezja jest we mnie i sama mnie pisze, to ona decyduje, co zostanie przelane na papier. Sukces to ciężka praca w udoskonaleniu swego warsztatu, a także tajemnic silnej wiary w siebie i swoje możliwości. W tym również krytyka, która odbierana w konstruktywny sposób wzmacnia talent poetycki.
W kręgach literackich Pani nazwisko jest już rozpoznawalne, proszę zdradzić, jakie są tego cienie i blaski?
Rozpoznawalność jest czymś trudnym, ale pomimo miłym. Artysta czy poeta łakną zauważenia i docenienia jego dzieł, prac, bo tworzy piękno dla innych. Nie dla samego siebie. Uznanie i podziw czytelników, świadomość, że to, co tworzy, nadaje sens innym, zmieni ich życie na pełniejsze czy lepsze sprawia, że w sercu pojawia się radość tworzenia. Jednak drugą stroną sukcesu są cienie, w tym ingerowanie w codzienność, czy nawet zazdrość i zawiść osób, które tego nie potrafią bądź nie rozumieją. Próby zniechęcenia poety do pisania. Często poeta nie jest rozumiany. Jest sam w swym tworzeniu. Ważne, by nie tracić wiary w siebie i w to co się robi. I nie bać się krytyki. Skupić się na tworzeniu.
Jest Pani poetką, malarką, blogerką, która z tych dziedzin jest Pani najbliższa?
Oczywiście poezja i malarstwo, które odzwierciedla moją duszę i stan umysłu. Poezja jest czymś, co jest we mnie, wyraża mnie, daje upust emocjom, doświadczeniom. Bycie blogerką jest nowym i wspaniałym wyzwaniem łączącym dwa pomosty sztuki. Jest narzędziem i możliwością do przekazania poezji nie tylko w formie książki.
Wiadome jest, że malarstwo połączone z poezją kierowane jest do wysublimowanego czytelnika. Bycie blogerką daje szanse na pokazaniu poezji w innych formie, jako nośnika emocji i stanu duszy ludzkiej. Pierwsze kroki jako blogerka stawiałam w 2019 roku na swoim blogu https://sztukaoczamisliwki.pl. Wtedy zrozumiałam moc przekazu w sieci.
Rok 2018 był momentem na założenie strony na Patronite gdzie umieszczone nowinki poetyckie, relacje ze spotkań i poezji. Oba blogi dają szansę na szersze dotarcie do czytelnika. W tym fanpage Przystań poetycka. Wszystkie trzy są kanałem szerszego przekazu poezji.
Miewa Pani czasami wątpliwości co do tego co Pani robi? Jak zamienić wątpliwość w motywację?
Przyznam, że nie mam wątpliwości co do tego, by pisać, tworzyć poezję, ale są trudniejsze dni kiedy świat przewraca się do góry nogami i sprawia, że brak chęci do zrozumienia jego działań. Posiadanie dodatkowych umiejętności, wrażliwości z samej kobiecej natury i jako poeta daje większe i głębsze spojrzenie na otaczający świat, a także na odmienny odbiór. Czasem bycie kimś „innym” wrażliwym nie ułatwia zrozumienia działań ludzkich i czynów, ale sprawia, że przekaz dla odbiorcy jest mocniejszy, prowokujący, pobudzający do myślenia. Poeta czy artysta w szerokim rozumieniu tego słowa jest prekursorem nowych nurtów i dzieł. Jako Prometeusz ulepiony z gliny i łez bogów, z duszą otrzymaną z boskiego ognia, tchnienia, poeta pomimo łańcuchów społeczeństwa niesie światło dla człowieka. Dlatego wszelkie słabości przepracowuje, przerabiam "rzucam kamienie na schody do sukcesu" czasem okraszane cierpieniem i łzami. Traktuje jako motywację. Lekcję nawet te najboleśniejszą do działania, wzmocnienia siebie.
Jak kształtują się Pani plany Wydawnicze na przyszłość?
Plany wydawnicze to wydanie kolejnych nowo powstałych tomików poetyckich tj. "Kryształowa łza", "Fale dźwięku”, "Derilium", "Krwawe miniatury". Również kryminał wierszem pisany pt. "Przygody Maga z Królestwa Niebiańskiego Razjela, w Krainie Głębian, lochach Bezpieki". W tym powstające dzieło, prozy z ogromnym potencjałem historycznym opartym na pamiętniku hrabiego herbu Abdank, mojego dziadka Władysława Skarbek, opisujące życie ludzi w latach przedwojennych, umiejscowionych w Sędziszowie miasteczka, położonego niedaleko Rzeszowa, w czasie wojny jak i okresie powojennym, komunistycznej Polsce. To historia prawdziwego człowieka wplątanego w rys historyczny, pokazująca życie i emocje ludzi ówczesnych trudnych czasów.
Co powiedziałaby Pani osobie, która marzy o wydaniu swej twórczości, jednak czuje wewnętrzne opory, obawia się hejtu, boi się "wyjść do ludzi"?
Pisać i nie przestawać wierzyć w siebie, nie obawiać się krytyki i złośliwości ani hejtu . To jest nieodłącznym towarzyszem każdego artysty, brak zrozumienia. Tworzyć wizję lepszego świata pokazując piękno i dobro, empatię. Z podniesioną głową patrzeć w oczy swego wroga i odnosić sukcesy jeden z drugim. Nie obawiać się swego tworzenia, pisania a przede wszystkim nie bać się marzyć. Zawsze dzięki marzeniom, powstaje wiele wspaniałych i wręcz niemożliwych dzieł. To marzenia i wiara w siebie napędzają ten świat i dają piękno.
Według Pani, jakie wyzwania i zagrożenia czyhają na rynku, szczególnie na debiutujących autorów czy wydawców?
Wyzwanie to przede wszystkim chęć odkrycia samego siebie oraz swej twórczości. Otwarcie się na krytykę, uwagi, a także na przeróżny odbiór czytelnika. Tworzenie poezji w całkowitym skupieniu na grafice, tekście, wreszcie okładki do tomiku. Zagrożenie to przeróżne wydawnictwa, które nie zawsze kierują się potrzebami poety. Jak i również pycha, która może uderzyć po pierwszym udanym debiucie. Poeta ma wyrażać emocje nie tylko swoje, ma pokazywać piękno tego świata, być drogowskazem do piękna sztuki i jej zrozumienia. Uwrażliwić społeczeństwo, prowokować i pobudzać nie tylko do myślenia, do współodczuwania.
Dlatego moim marzeniem jest stworzyć własne wydawnictwo, które będzie nakierowane w zupełności na potrzeby spełnienia i wrażliwości poetów i pisarzy.
Czego dziś oczekuje się od debiutanta? Jak forma debiutu "sprzeda" się dziś najlepiej?
Poezja się nie sprzedaje tak jak proza, ponieważ jest skierowana do wyjątkowego na wrażliwość poetycką czytelnika, do wysublimowanego czytelnika nakierowanego na piękno wszechświata, na szeroko pojęte emocje. Człowiek nie potrafi mówić o emocjach, wyrażać je w jakikolwiek sposób, nazwać je. Poezja daje ku temu możliwość, uwzniośla uczucia. Ukazuje ich piękno, ale i ból, okrucieństwo. Poeta daje to czytelnikowi, by mógł się otworzyć, spojrzeć na to wszytko co go otacza w odmienny sposób. Debiutant nie może patrzeć, czego oczekuje od niego rynek literacki czy wydawniczy, ma być prekursorem nowego nurtu myli i działań. Ma porywać ludzi do wzniosłych chwil i ruchów. Ma być prowokacyjny i wywoływać przeróżne emocje. Kiedyś ktoś mi powiedział, że poezja się nie sprzedaje. Dlatego ma tworzyć dla potomnych, dla obecnych i przyszłych pokoleń, przekazywać wartości. Pracować ciężko nad swoim warsztatem, udoskonalać, rozwijać się i nie poddawać się. Tworzyć wspaniałe dzieła.
W jaki sposób można wpłynąć na polepszenie sytuacji? Czy jest coś, co należy zmienić natychmiast?
Poezja będzie na marginesie społecznych oraz czytelniczych potrzeb. Ale dla wielu będzie ulgą i radością czytelnika znajdującego w niej ukojenie i przyjemność. Należy otworzyć się na nowych, młodych poetów, zwrócić uwagę na wrażliwość ludzką, kierować się empatią i zrozumieniem młodych pokoleń. Dawać nowym pokoleniom siłę i wiarę tworzenia. Odwrócić wzrok od ciemności szarych dni, wyznaczników twardo określających co należy a co nie, zniewalając kajdankami. Pozwolić by poeta mógł wyrażać swe emocje, dać szansę oraz możliwość pokazania światu, który jednak łaknie delikatności i piękna. Odnajdując w niej ukojenie, spokój, harmonię i równowagę. A także siłę i wiarę w samego siebie i ludzi. To, co tworzy jest misją do spełnienia, że słowa stanowią fundament każdego człowieka. Bez nich nie byłoby początku ani końca.
Czym powinien kierować się debiutant w wyborze odpowiedniego dla siebie wydawcy?
Debiutant powinien czujnie i z rozwagą szukać właściwego wydawcy. Najlepiej z polecenia, takiego, który wierzy w jego talent i sukces. Zwrócić uwagę na formę zawarcia umowy i jego praw autorskich. Możliwość decydowania o korekcie, ułożeniu tekstu, okładki, grafiki w ramach współpracy, a nie narzucania czy ingerowania w wizję poetycką. Wydawnictwa powinny widzieć poetę nie tylko jako materiał do sprzedania.
Bardzo dziękuję za poświęcony czas i cenne wskazówki dla debiutantów. Życzę Pani wielu sukcesów, nieustającej weny i wielu zadowolonych Czytelników.
GdziekolwiekZabierz mnie gdziekolwiek,daleko stąd,by wymarzone spełniło się,dłonią zakryj moje ciało,objęciem pocałunków zasłoń,cały świat okryj i we mnie patrz,zabierz w miejsca bliskości,otul nieświadomościąnieistnienia, zakochania,poczujmych krągłości smak,drżeniem płynących serc.
- Beata Śliwka "Gdziekolwiek", z tomiku "Pieszczoty słowem" (wydane 2020)
*Google KONIEC.
Bardzo interesująca rozmowa z ciekawą osobą.
OdpowiedzUsuń